شصت و هفتم

فکرشو که میکنم می‌بینم اونموقع که موهام تا کمرم بود چقدر بی فکر بودم که کوتاهشون کردم، اگه کوتاهشون نکرده بودم الان تا زیر کمرم بودن و ابزار دلبری میشدن
شاید اگه باز هم برگردم به عقب همینکارو تکرار کنم چون من ِ اونموقع با من ِ الان خیلی فرق میکرد، طرز فکرم از اون زمان خیلی تغییر کرده و دیدم نسبت به همه چیز عوض شده و تو یک کلمه: "آدم شدم"
فرقی نمیکنه که تصمیم گیریم راجع به چه موضوعی باشه، کوتاه کردن موهام؟ ریموو کردن ِ ناخنام؟ عوض کردن لایف استایلم؟ و حتی مردنم یا زنده موندنم!

الان نسبت به اونموقع متفاوت فکر میکنم، متفاوت عمل میکنم، و متفاوت زندگی میکنم و صد درصد از این تغییراتی که توی خودم و زندگیم به وجود آوردم راضی ام... غیر از کوتاه کردن موهام